توجه کنید که عکس ها در سایت درج نمی شوند و فقط در فایل دانلودی وجود دارد
ارتباط نژادهای مختلف با سرطان پستان
زیست شناسی سرطان پستان در نژادهای مختلف باهم متفاوت است اگرچه بررسی سبب شناسی (Etiology) تفاوتهای قومی در سرطان پستان کار پیچیدهای است، علت تفاوت بین نژادهای مختلف را میتوان در دودسته بررسی کرد: یکی علل اجتماعی – اقتصادی مثل میزان دسترسی به مراقبتهای بهداشتی، کیفیت مراقبتها و حمایتهای اجتماعی و دیگری علل فردی است مثل سابقه تولید مثل، استفاده از هورمونهای برونزا (Exogen) ، رژیم غذایی، ورزش و میزان اضطراب که همگی موارد فوق روی سلولها اثر میگذارند، افزایش میزان ابتلا به سرطان پستان در برخی نژادها به تقابل بین هر دو دسته این علل مرتبط است (ماسی و اولوپادا[1]، 2005). زنان سیاه پوست آمریکایی نسبت به سفیدپوستان در خطر کمتری برای ابتلا به سرطان پستان هستند ولی اگر مبتلا شوند پیشآگهی ضعیف تری خواهند داشت که ممکن است به دلیل میزان بالاتر فقر در بین سیاهپوستان و امکان بهرهبرداری کمتر از مراقبتهای بهداشتی در آنان نیز باشد و ممکن است به دلیل عوامل بدی پیشآگهی مثل درجه تمایز بالا و –ER باشد (رز و همکاران[2]، 2001).
دانلود متن کامل پایان نامه :
2-1-3- 2- علل و عوامل ژنتیکی
ژن جهش یافته P53 از پدر و مادر به فرزندان به ارث میرسد که باعث ایجاد سندرمی به نام Li-Fraumeni میشود که استعداد مبتلا شدن به سرطانها منجمله سرطان پستان را از سنین پایین خواهند داشت و البته این پدیده بسیار نادر است و فقط 100 خانواده با این جهش ارثی و سندرم متعاقب آن شناسایی شدهاند (لی و همکاران[3]،1998). از دیگر ژنهای سرکوب کننده تومور میتوان به ATM که باعث ابتلا به آتاکسی تلانژکتازی و سرطان پستان میشود (سوئفت و همکاران[4]، 1997) (شکل2-3).
| شکل (2-3) آتاکسی تلانژکتازی |
همچنین میتوان به Cystatin و ARHI اشاره نمود که هر دو از رشته ژنهای سرکوب کننده تومور هستند وجود آنها در سرطان پستان پیشآگهی ضعیف و طول عمر کوتاهتری را برای بیمار رقم میزند (زانگ و همکاران[5]، 2004). اگر یک ژن سرکوب کننده تومور که جهش یافته است در اسپرم پدر یا تخمک مادر وجود داشته باشد، این نقص ژنتیکی به فرزندان منتقل میشود و این تشخیص که یک ژن جهش یافته سرکوب کننده تومور را به ارث برده است با یک پیام ایست کمتر از دیگران متولد شده است و در خطر گرفتار شدن به سرطان در سنین پایینتر قرار میگیرد (آدم و همکاران[6]، 2004). سرطان ارثی پستان تنها 10 – 5 درصد موارد این بیماری را شامل میشود چرا که به ارث رسیدن یک ژن سرکوب کننده تومور که جهش یافته باشد واقعه نادری است که همیشه هم منجر به ایجاد سرطان نمیشود (گرالو[7]، 2006). در سال 1993 نتایج مطالعاتی منتشر شد که بر وجود ژنی در کروموزوم 17 اشاره داشت که در برخی خانوادهها با موارد متعدد سرطان پستان و تخمدان گذارش شده بود و دلیل بر وجود استعداد ژنتیکی ابتلا به این سرطانها بود (هال و همکاران[8]، 1990). تحقیقات بعدی در سال 1994 به کشف ژن BRCA1 منجر شد و یک سال بعد هم ژن مشابه دیگری در کروموزوم 13 کشف شد که تحت عنوان BRCA2 نامگذاری گردید که باعث افزایش استعداد ابتلا به سرطان پستان میشود (وستر و همکاران[9]، 1994). جهش در ژنهای BRCA1 و BRCA2 در 10 – 5 درصد کل موارد سرطان پستان گذارش شده است، جهش در ژن BRCA1 در 40 درصد موارد سرطان پستان خانوادگی و جهش در ژن BRCA2 در 30 درصد این نوع از سرطان پستان دیده میشود و خطر تجمعی ابتلا به سرطان پستان در حاملین جهش در ژنهای BRCA1 یا BRCA2 بین 70 – 50 درصد است (کوچ و همکاران[10]، 1997). ژن جهش یافته BRCA1 و با احتمال کمتری ژن BRCA2 باعث افزایش استعداد فرد حامی به سرطان تخمدان نیز میشود. جهش در ژن BRCA2 در سرطان پستان مردان بیشتر از BRCA1 دیده میشود، حاملین ژن جهش یافته BRCA1 حتی اگر تومور آنها در مراحل اولیه تشخیص داده شود عاقبت وخیم تری نسبت به حاملین ژن BRCA2 دارند که احتمالا به دلیل تفاوت اساسی در ساختار زیستی توده پستانی در این گروه است که تحت تاثیر این دو ژن متفاوت تغییر پیدا کردهاند به طوری که سرطان پستان در حاملین BRCA1 اغلب گرفتاری غدد لنفاوی زیر بغل (N+) در مراحل اولیه و ضعیف منفی گیرنده استروژنی (ER) و پروژسترونی (PR) همراه است (چپ من[11]، 2007) (شکل2-4).
| شکل (2-4) جایگاه ژن های BRAC1 و BRAC2 |
BRCA1 و BRCA2 در روند ترمیم DNA نقش دارند و از سرکوب کننده تومور هستند (اسکولی و همکاران[12]، 1997). بر خلاف پروتواونکوژنها جهش در یک آلل از ژن برای تغییر در عملکرد ژن در تسریع رشد غیر قابل کنترل سلول کافی است، در مورد ژنهای سرکوب کننده تومور حتما باید هر دو آلل ژن دچار جهش شده باشند که عملکرد ژن مختل گردد بنابراین وقتی یک ژن غیر طبیعی BRCA1 یا BRCA2 به فردی به ارث میرسد هیچ بیماری حادث نمیشود مگر اینکه ضربه دیگری به ماده ژنتیکی سلول وارد شود تا آلل دیگر هم دچار جهش شود و بیمار به سرطان پستان مبتلا گردد (لوندبرا و همکاران[13]، 1997). البته P53 یک ژن سرکوب کننده تومور غیر عادی است چرا که جهش تنها در یک آلل از ژن P53 برای اختلال در عملکرد آن کافی است (دور و همکاران[14]، 1997) (شکل2-5).
| شکل (2-5) پروتئین P53 |
یکی از اهداف تقسیم بندی سرطان مهاجم پستان برقراری ارتباط بین زیست شناسی تومور و پیشآگهی آن میباشد به طور مثال وقتی سرطان پستان مدولاری کارسینوم باشد و سیتوکراتینها در آنها تظاهر پیدا کرده باشند این تومورها به احتمال زیاد P53, -ER, Her2 میباشند و قویا مطرح کننده این است که این فرد حامل جهش در ژن BRCA1 میباشد ( الستون[15]، 2005). این تفاوتهای ژنتیکی همچنین در بدخیمترین نوع سرطان پستان یعنی سرطان التهابی پستان (Inflamatory Breast Cancer) نیز گزارش شده است. به نظر میرسد رفتار زیستی متفاوت این نوع از سرطان پستان با سایر انواع آن به علت نوع خاصی از ژنهایی است که در سرطان التهابی پستان دچار فعالیت بیش از حد میشوند و خصوصیات تهاجم بیشتر و پیشآگهی ضعیفتر را برای این بیماران رقم میزنند (ون لاره وهمکاران[16]، 2007) (شکل 2-6).
| شکل (2-6) سرطان التهابی پستان |
بررسی اخیر حاکی از فعالیت یکی از گیرندههای Chemokine به نام CXR4 ,CCR7 را به عنوان نشانگرهای زیستی مرتبط با قدرت متاستاز دهنده سرطان پستان معرفی کردهاند. جالب است که این دو نوع گیرنده در سرطان التهابی پستان دچار فعالیت بیش از حد میشوند و به نظر میرسد توجیه کننده قسمتی از خصوصیات تهاجمی بالا در این نوع از سرطان پستان میباشد که البته از همین خاصیت میتوان در جهت درمان این نوع از سرطان سود جست چرا که ممکن است با مهار این گیرندهها بتوان کمک شایانی به بهبود عاقبت این بیماران نمود (کابیوگلو و همکاران[17]، 2007).
[1] . Masi & Olopada
[2] . Rose, et al
[3] . Li, et al
[4] . Swift, et al
[5] . Zhang, et al
[6] . Adem, et al
[7] . Gralow
[8] . Hall, et al
[9] . Wooster, et al
[10] . Couch, et al
[11] . Chapman
[12] . Scully, et al
[13] . Lundbera, et al
[14] . Thor, et al
[15] . Elston
[16] . Van laere, et al
[17] . Cabioglu, et al