تحلیل کارایی و بهرهوری درصنایع کارخانهای ایران (طی سالهای 83-137
پایاننامه . دولتی - وزارت علوم، تحقیقات، و فناوری - دانشگاه علامه طباطبایی - دانشکده علوم اقتصادی . 1388 . کارشناسی ارشد
موضوع: علوم اجتماعی > اقتصاد
کارایی و بهرهوری و بهبود آن در صنایع کارخانهای از ملزومات حرکت در جهت توسعه صنعتی است و از طرفی با توجه به شرایط روزافزون فرایند جهانی شدن اقتصاد و ضرورت ارتقاء رقابت در صنایع کارخانهای، تحلیل پیرامون نقش کارایی و بهرهوری و تاثیرگذاری نسبی عناصر هر یک از آنها در راستای رشد و توسعه همه جانبه اقتصادی امری ضروری است. در تحقیق حاضر سعی شده است با بهکارگیری روش تحلیل پوششی دادهها(DEA)، کارایی و بهرهوری صنایع کارخانهای ایران به تفکیک کد ISIC تحلیل و بررسی شود. در این تحقیق کارایی فنی، مقیاس و تخصیصی به وسیله نرم افزار WinDEAP محاسبه شده است سپس با استفاده از دادههای گروهی و شاخص مالمکوئیست، تغییرات بهرهوری کل محاسبه شده است و بر اساس همین شاخص تعیینکنندههای تغییرات بهرهوری کل، یعنی تغییرات کارایی فنی و تغییرات تکنولوژیکی برآورد شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد که به طور متوسط سالانه رشد بهرهوری 3/7- درصد بوده است و در میان صنایع مختلف، صنایع تولید ذغال کک-پالایشگاههای نفت وپتروشیمی با متوسط رشد 19 درصد، از بیشترین رشد بهرهوری برخوردار بوده است. متوسط تغییرات عناصر بهرهوری کل یعنی کارایی فنی و پیشرفت فنی به ترتیب 7/0 و 8- درصد برآورد شده است. شایان ذکر است که عناصر تعیین کننده کارایی فنی یعنی کارایی مقیاس و کارایی خالص(مدیریتی) به ترتیب رشدی در حدود 5/0 و 2/0 درصد داشتهاند.