تکه هایی از متن :
دانشگاه آزاد اسلامی
مرکز آموزش های بین المللی خلیج فارس
موضوع:
بررسی ماهیت حقوقی عدم النفع در حقوق ایران
تحقیق و گردآوری:
عبدالله فرخی
استاد راهنما:
جناب آقای دکتر قاسم خادم رضوی
استاد مشاور:
جناب آقای دکتر سید حسین آل طاها
شماره دانشجویی:
88068326
2-2-4-3-نظریه مختلط
با توجه به آنچه بیان شد معیار تمیز نفع معقول،بنای خردمندان و داوری عرف در آن رابطه خاص است و جنبه نوعی و اجتماعی دارد.[1]بر این اساس ناگزیر از تدقیق پیرامون اوضاع و احوال ناظر بر رابطه مورد نظر می باشیم و در این ارتباط بررسی موقعیت طرفین نه تنها موثر خواهد بود بلکه لحاظ چنین مواردی لازمه اعتبار یک معیار و اقتدار یک ضابطه است.ممکن است تصور شود که ترکیب دو معیار امکان پذیر نیست.این امر شاید به واسطه خصوصیات منحصر به فرد در معیار شخصی و اعتبار یک حد متعارف در معیار نوعی است.
به عنوان نتیجه می توان گفت در یک معیار متناسب،نفع معقول صرفا نمی تواند به عنوان امری نوعی و جدای از نیازهای شخصی و اهداف فردی مورد نظر باشد.همچنان که در تعیین یک ضابطه نباید تمایلات و هوس های فردی بیهوده دخالت داده شود.به هر حال باید حالتی را انتخاب نمود که بر اساس آن به هر دو ارج نهاده و هر کدام از ارزش ها در حد معقول لحاظ گردد.[2]
[1] کاتوزیان،ناصر،قواعد عمومی قراردادها،جلد سوم،نشر میزان،چاپ سوم،1381،ص 199
[2] علامه،سید مهدی،شروط باطل و تاثیر آن در عقود،نشر میزان،چاپ اول،1385،ص 99